connosco no vai o tempo

Publicado el 16 noviembre 2012 por Enletrasarte
terán sido as noites sen seus auroras
vestidas coas súas muselinas
ou o tocar das túas mans femininas
que andan fuxir todas as miñas horas?
.
ai, canto moito máis tempo lle imploras,
o seu tic tac de mortais sonatinas
todo dilúe ao aire cual as néboas
.
talvez por iso vexo que o teu choras
.
así que cando o día estivo entrado,
cun par de caricias ao meu lado
oirei ese musical rozar de xemas
.
que a vida será la boa fortuna,
na noite, o día, con sol ou lúa;
pois te namorarei cos meus poemas
.
 

habrán sido las noches sin auroras
vestidas con sus suaves muselinas
o el tocar de tus manos femeninas
que parecen huir todas mis horas
.
ay, cuanto mucho más tiempo le imploras,
su tic tac de mortales sonatinas
todo diluye al aire cual neblinas
.
tal vez por eso veo que tu lloras
.
así que cuando el día ha comenzado,
con un par de caricias a mi lado
oiré ese musical roce de yemas
.
que la vida será nuestra fortuna ,
en la noche, el día, sol o luna;
pues te enamoraré con mis poemas
.